Dag 12&13 THE BIG 🍎

Zo vandaag weer even een reisverslag voor onze trouwe lezers want we hebben 2 dagjes overgeslagen en voor sommige onder jullie valt dat zwaar heb ik begrepen. Vooral voor mijn broer want die schijnt er lekkerder op te kunnen 💩💩als hij het verslag leest. Wat dit zegt over onze schrijfkunst zegt dan genoeg dunkt mij. 

Maar goed we gaan het toch maar weer proberen. 

Gisteren zijn we van LA naar New York gevlogen voor de laatste drie dagen van onze roadtrip. 

Nou valt er over zo’n vlucht van vijf uur niet zo heel veel te vertellen dus dat wordt kort.

Het was ontbijten, naar LAX rijden met onze huurauto, huurauto inleveren wat trouwens veel sneller ging dan we verwacht hadden en daarom een uur te vroeg op het vliegveld waren. Toch snel ingecheckt en door de zware controle omdat we dachten daar ergens een lekker bakkie te doen. Koffietentje vinden was geen probleem gewoon kijken waar een hele lange rij stond en ja dat waren koffietentjes.

Allemachtig wat een armoedig zooitje dit vliegveld nergens kon je gaan zitten want er is gewoon structureel en chronisch een heel groot tekort aan zitplaatsen. We moesten nog twee uur wachten en de drie shopjes hadden we nu wel gezien. Uiteindelijk een soort van buitenplaatsje gevonden met een stukje kunstgras waar nog niemand zat. Dus wij snel er heen, tas neer gezet en we wilde net lekker gaan zitten totdat we bedachten dat het wel heel vreemd was dat het zo naar zeik stonk. We waren wel wat gewend van San Francisco en LA waar de homeless people overal tegenaan plassen bij hun “slaapplaats” . Maar ja je kan veel zeggen over die lui maar ik ben ze nog nooit op een vliegveld tegen gekomen na het inchecken. Dus nog net niet zittende toch maar eens goed om ons heen kijken, er stonden al een paar mensen met een vies gezicht naar ons te kijken, nee blijkt er een bordje te staan met een afbeelding van een hond die staat te plassen! Nou dat ben ik op een vliegveld ook nog nooit tegengekomen, wat is dit dan gast? Serieus? Een uitlaatplek voor honden? Gauw de tas gepakt en wegwezen. Toch elders buiten een plekje gevonden te hebben hebben we rustig gewacht tot we mochten boarden. Nou zweer ik het jullie maar er gebeurde nog iets wat ik niet eerder meegemaakt heb op een vliegveld, er gingen gewoon weet ik niet hoeveel honden mee het vliegtuig in.

Ik zweer het. Heel gek. Nu maar hopen dat er niet een moet schijten tijdens de 5 uur durende vlucht.

Gelukkig niet gebeurd, wel veel last gehad van turbulentie wat Jaimy toch wel eng en spannend vond.

Koffers snel opgehaald en een taxi om snel lekker naar ons hotel The Empire Hotel te gaan. Dit was nog een rit van 40 min. Daar aangekomen stond Maxime al op ons te wachten, ze was helemaal blij dat ze ons weer zag en wij ook natuurlijk.

Gauw wat eten, douchen en naar bed want het was ondertussen al weer laat en morgen weer een drukke dag want New York moet verkend worden en dat wordt een hele tour. 

Ons kamertje was wat klein en de bedden ook en de buren hadden een girlsparty denk want het was gieren en brullen naast ons maar het was ondertussen na twaalf uur dus ben ik naar beneden gegaan om te vragen voor een andere kamer. Dat lukte zowaar na wat gezoek. We moesten naar de bovenste etage. Deurtje open van de kamer en krijg nou wat, de kamer was een stuk groter en de bedden ook wat een mazzel.

En nu lekker pitten.

We hadden ons wekkertje gezet want het werd een lange dag met wat we allemaal wilden zien. Acht uur ging dat k... ding al af, ik denk dat als ik straks weer aan het werk ga gewoon bijkom zulke lange dagen maken we, vlug wassen want we gingen ontbijten in Central Park. Het park ligt vlak bij ons hotel maar is wel redelijk groot maar Maxime en Luca hadden er gisteren al ontbeten en zweerde dat het niet ver lopen was. Ik had nog niet veel trek doordat we gisteren nog laat gegeten hadden maar ik kan je vertellen dat ik barste van de honger, sorry trek, toen we aankwamen zover was het lopen gast. Wel gelijk het hele park gezien welke ook erg indrukwekkend is met al zijn vijvers en mooie zitplaatsen. In het park is een speciale baan op het asfalt gemaakt voor hardlopers en dat is geen overbodige luxe kan ik je vertellen want het is letterlijk file lopen en dat is geen grap. Heel NewYork loopt hard volgens mij. Oh op een enkel gevalletje na dan want ik heb ook zes mensen gezien die aan yoga deden. 

Het ontbijtje was heerlijk na al die vroege inspanning, we zijn daarna het park uitgegaan en de taxi gepakt richting de voormalige Twin Towers.

Aangekomen bij The Memorial, waar je trouwens zo op kan het is vrij toegankelijk, maakte dat meteen erg veel indruk. Op de fundatie hebben ze een hele mooie afzetting/wand gemaakt waar alle namen op staan die zijn omgekomen die dag. Het is bijna niet te beschrijven welke indruk dat op je maakt. Ik en waarschijnlijk bijna iedereen hebben het toentertijd gevolgd op tv en dat was het al heftig maar als je er dan staat waar ooit de torens hebben gestaan wetende dat hier zoveel mensen zijn omgekomen door een gruwelijke daad, dat er 343 brandweermannen zijn omgekomen tijdens het trachten nog mensen te redden. Ja dan word je echt even heel stil. De omvang van de ramp komt dan echt binnen.

Gek genoeg heeft een boom die op een paar meter van de gebouwen stond het overleefd. De boom wordt nu gebruikt om iets achter te laten ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Er is ook een museum en die wilden we wel in. Er stond een redelijke rij maar een medewerker verzekerde ons dat het niet langer dan 25 minuten zou duren. Na een vlugge berekening hadden we nog wel tijd, we hadden ons namelijk ook ingeschreven voor een fietstocht van 3 uur. Maar zoals alles groot is in Amerika waren die 25 minuten ook veel groter als bij ons in het kleine Holland en na bijna een uur besloten we het op te geven omdat we nog steeds een behoorlijke afstand was tussen ons en de ingang. Tja we moesten nog helemaal de Brooklyn bridge over naar waar de fietsen stonden. Dus museum morgen dan maar en nu vlug een taxi in. Taxi’s zat maar voor 5 personen valt niet mee, eindelijk een “ van “ gevonden maar ja die lijkt groter maar heeft ook maar plek voor vier. Jaimy dan maar op schoot bij Max en zo op weg.

De taxichauffeur vroeg aan Luca waar naar toe en wat we gingen doen. Bij het stukje dat we drie uur gingen fietsen verslikte hij zich zowat en mopperde iets van waarom niet met de auto? Ik zelf had daar geen goed antwoord op, waarom fietsen ja?

We reden de Brooklyn Bridge over die er prachtig uit zag en daarna wat afstandse wijkjes door tot we eindelijk daar waren waar we de fietsen hadden gehuurd. Buiten stonden er een paar opgesteld en die zagen er nou niet echt professioneel uit. Onze taxichauffeur vroeg zelfs “ gaan jullie daarmee fietsen” en schoot toen in de lach.

Waarop wij in koor antwoorden dat hij nog maar even moest wachten. We zijn dan wel Hollanders die allemaal redelijk kunnen fietsen maar dit waren een soort oranje geverfde vouwfietsen uit het jaar nul met enkel een terugtraprem en een rinkeldoos. Ze waren niet eens gespoten maar geverfd hè, dat alleen al gast. Goed voor zo’n lange tocht moet er eerst even een fitheidstest gedaan worden natuurlijk en daar kwamen een aantal onverwachte punten uit. Ada had al een tijdje last van haar knie en had erge last met buigen, fietsen lukte niet, Jaimy had haar pols bezeerd tijdens het slapen, ja je leest het goed ook dat kan, en kon met een arm niet fietsen, Maxime mankeerde niks maar zag er plots niet echt enthousiast meer uit, Luca kon ik niet meer vinden en ik zelf had direct al gezien dat het niks werd, de fietsen waren namelijk niet elektrisch duuuusss. 

Max en Jaimy waren al binnen en hadden zowaar de tocht der tochten al gecanceld. 

Snel de taxi weer in en wegwezen daar. We hebben ons laten afzetten voor de Brooklyn Bridge zodat we er wandelend overheen konden. Mooie brug, loopt lekker maar wel erg druk. De hele tocht over de brug hebben we foto,s gemaakt en ons afgevraagd waar dat vliegtuig op de Hudson geland is. We zijn er nog niet achter.

Toen we eindelijk over gestoken waren, het is namelijk 1,8 kilometer, waren we toe aan een bakkie en waar doe je dat? Juist bij een van de 360 Starbucks die New York rijk is. Er moest ook een sanitaire stop ingelast worden dus de combi was goed.

Eten en drinken besteld en toen de wc zoeken, na elk hoekje gecheckt te hebben bleek er geen wc te zijn. Ongelofelijk van de 360 Starbuck zaken is er 1 zonder wc en die hadden wij. We konden bij de Mac Donalds 1 blok verder naar de wc vertelde de baliemedewerkster.

Kleinigheidje hou je altijd. 

Na toch een best bakkie en een verschrikkelijke pislucht bij de Mac,  want allemachtig die pisgeur was echt niet normaal je kon niet normaal adem halen ik zweer het je jongen, zijn we op weg gegaan naar het Grand Central Terminal. Dit is werelds mooiste centraal station en daar is geen woord van gelogen. Wat een mooi station je want je zo weer in de jaren 20. Het gebouw is in 1913 gebouwd en is helemaal gerestaureerd. Er komen dagelijks 500.000 mensen, ja je leest het echt goed. Bijna alles is afgewerkt met marmer het is een echte attractie geworden maar nog steeds actief. Echt de moeite waard om te zien. Vanaf hier zijn we op weg gegaan naar de Rockefeller. Dit is ooit het hoogste gebouw geweest van New York en eigendom van de heer? Juist! Rockefeller. Vanuit dit gebouw werd jarenlang tv en radio uitgezonden. En het leuke is je kan daar tegen betaling op het dak genieten van het uitzicht want het is nog steeds 69 verdiepingen hoog.

Max, Jaimy en Ada hadden dit vijf jaar geleden al gedaan dus ik ben met Luca gegaan. Toen we eindelijk de ticketverkoop hadden gevonden zijn we ons een rolberoerte geschrokken van de prijs. 46 dollar per kaartje? Serieus? Toch gedaan want ik ben hier maar een keer en wil New York wel een keer van boven zien. Na een kleine rij werden we ook weer helemaal gescreend net zoals op het vliegveld. Het is echt triest dat dit dus tegenwoordig nodig is omdat er een paar debielen rondhuppelen op deze aardkloot. Eenmaal in de lift konden we door een glazen dak kijken hoe snel de lift ging en er werd een film geprojecteerd op de glasplaat wat super leuk was.

Boven had je inderdaad een schitterend uitzicht over heel New York, foto’s plaats Jaimy bij het verslag.

We hebben er een uurtje rond gelopen. We hadden het binnen een half uur allemaal al gezien en vastgelegd maar omdat de tickets zo duur waren hebben we lekker langer gewacht om weer naar beneden te gaan, zal ze leren. 

Om zeven uur hadden we een tafeltje op Rockefeller center geboekt, je weet wel waar de grootste kerstboom van New York staat en waar s’winters de schaatsbaan is, en Luca en ik waren daar precies op tijd alleen de meiden waren nog aan het shoppen. Dus wij alvast een biertje besteld en gewacht tot de meiden terugkwamen. Ik had geen stress van de shoppende meiden want ik had de portemonnee duuusss maar Luca zag ik toch een beetje zweten want zijn portemonnee had Max en de winkeltjes in deze buurt waren nou niet in de categorie, qua prijs, zoals Zeeman.

Gelukkig viel het mee en kwamen de meiden met maar een paar tasjes terug. We hebben daar heerlijk gegeten en de rekening viel mee alleen het bier was wel erg duur, 12 dollar per glas. Bijna vloeibaar goud.

We zijn via Times Square terug gelopen naar ons hotel. Op Times Square hebben we natuurlijk onze ogen uit gekeken naar alle reclameborden die echt verschrikkelijk groot zijn. Vraag me af hoeveel zo’n bordje kost.

Halverwege en dus op de helft van de weg naar ons hotel besloot Max toch een taxi te nemen want er kwam iets opzetten als 💩.ze moest namelijk plots heel nodig 💩. 

Luca niet de rotste dus die springt voor de eerste de beste taxi, die stopt netjes en wij erheen. Plots gooit Lu de deur weer dicht en mompelt “ zo die heeft wel een hele lange baard, die is echt gevaarlijk” , wij ook even kijken en jep een hele lange baard en dus gevaarlijk hè maar Max moest zo nodig dus die maakte het allemaal niks meer uit en zat al op de achterbank. Lu die normaal de strontvlieg is om voorin te zitten kroop nu wel heel snel ook achterin, naar eigen zegge niet omdat hij bang was maar om Max in de gaten te houden. Lief toch?  😍😉

We zouden nog een drankje nemen in de bar van ons hotel want Gossipgirls is daar opgenomen dus ik haalde Max en Luca even op van hun kamer nadat ze daar alle twee hadden 💩💩. De deur ging open en daarna ben ik een half uur K O gegaan. Die geur op hun kamer was niet normaal daar. 

Na wat vlugzout ben ik er weer bovenop gekomen en heb ik nog een biertje in de bar gedaan gezamenlijk met de meiden en Luca. Op de kaart stond nog een Chuck Bass cocktail dus die moest natuurlijk besteld worden. 

Nou dat was het wel voor deze dag, we gaan lekker slapen.