Dag 6 Yosemite

Come to the USA, visit Alcatraz, see the Yosemite falls, go to Glacier point and have Some fun.

Jaja.

Deze dag stond Yosemite park op ons programma we zouden vroeg weggaan en diverse punten gaan bezoeken. Ik had de hele route gepland en als we rond kwart voor negen weg zouden gaan konden we alles zien wat we wilde zien. Als eerste hadden we de Yosemite falls op het programma staan, daarna El Captain, Glacier point en afsluiten met Tioga road.

Na een heerlijk ontspannen ontbijt reden we de highway 140 op die direct aan ons hotel ligt. Vrijwel direct daarna kregen we een sign “ stop ahead” en dat betekent in meest alle gevallen dat je niet lekker door kan rijden op dat stuk highway.

Maar het werd nog erger, we stonden vrijwel vooraan de opstopping wat ons nog wat hoop gaf maar die werd ruw de grond ingeslagen door het lichtbord wat vermeldde de weg dicht bleef tot 12 uur. Okeeee.

Er was wel een alternatieve route, een detour zeg maar alleen die duurde ruim 2,5 uur.

Dus wij weer terug naar het hotel. Uiteindelijk wordt het vanzelf 12 uur toch?

Kwart voor twaalf stonden we weer in de rij want de weg zou maar 1 uur open blijven dus we wilden niet achterin de rij staan om net ervoor te horen dat hij weer dicht was.

Dus eindelijk konden we het park in, we reden onder twee op elkaar gevallen rotsblokken door waar we geen foto van hebben want het ging te snel, doen we op de terugweg wel. Op naar de falls. Onderweg naar de falls al heel wat schitterende natuur gezien maar dat zou verbleken bij the falls natuurlijk. We hadden al wat plaatjes van de fall gezien en wat info ingewonnen. Wist je dat die fall 740 meter naar beneden klettert? Nee wij ook niet maar het blijkt zo te zijn.

Aangekomen bij the fall en de auto te hebben geparkeerd moesten we een wandeling van een half uur maken om naar de lower fall te geraken.

Ada kreeg een klein beetje argwaan omdat ze niks hoorde en een val van 740 meter zou toch wat herrie moeten maken?  Op een splitsing konden we kiezen, de lower fall of de vieuw to the fall. Omdat we het wilde zien kozen we voor het laatste want die route was een stuk korter en we hadden nog maar een halve dag hè.

We hebben een schitterende foto van de fall genomen. Niet vergeten om daar nu even naar te kijken want dat kan echt niet wachten.

Heb je hem gezien? Nee? Eerst doen want anders snap je er niks meer van.

We hebben daar nog een leuk stel ontmoet met een puppy die ons wat tips gaven voor als we in LA zouden zijn want ze kwamen uit Seattle. Maar goed we hadden niet heel veel tijd want we wilden immers nog veel meer gaan zien. Waarschijnlijk hadden we het hoogtepunt al gehad waardoor de rest naar alle waarschijnlijkheid grenzende zekerheid een beetje tegen zou vallen.

Maar goed op weg naar El Captain. El Captain is een MF groot stuk rots waar je u tegen zegt, heel indrukwekkend. Daar zijn we ook weer even gestopt voor wat foto,s om daarna snel door te gaan naar Glacier Point. Hopla weer in de auto en gas er op zou Gerrit zeggen. Dat hebben we gedaan tot aan een bord waarop stond “ Glacier Point road closed” WTF?

Zal toch niet? Geen andere route een detourtje? Nee de enige weg naar Glacier Point was dicht. Alcatraz uitverkocht en Glacier Point dicht, welkome to the USA!

Dus gekeerd en onze laatste punt de Tioga Road dan maar. Na eerst de map eens goed bekeken te hebben of daar ook niet een weg dicht zou kunnen zijn. Maar gelukkig bleek de 120 open te zijn. Deze weg leidden ons helemaal naar de toppen van Yosemite park wat een ongelooflijk uitzicht geeft en een landschap van rotsblokken zo groot en weids. Nou je moet de foto,s maar kijken. We zijn ook nog langs een aantal meren gekomen en dat op die hoogte echt vreemd.

Eenmaal aan het einde van de roadtour zijn we gedraaid, de hele tour had ruim twee uur in beslag genomen. Ik was het rijden een beetje zat en had ook wat hoofdpijn wat waarschijnlijk door de herrie van the Yosemite fall is gekomen want 740 meter naar beneden met zoveel water je weet niet wat je hoort gast. Dus Ada zou terug rijden.

Even goed om te weten het zijn daar eenbaanswegen zonder vangrail en diepe, wat zeg ik? Zeg maar gerust ontzettend diepe afgronden. Je mag dan ook maar 35 mile.

Dat weerhouden Ada er niet van om toch gewoon de 70 te halen. En wat doe je met medeweggebruikers die die snelheid niet halen omdat ze wel nog verder willen met hun leven? Die douw je gewoon net zo lang op totdat ze van schrik aan de kant gaan staan. En nee ik overdrijf niet, als dat vier keer gebeurd binnen een half uur dan overdrijf ik daar niks van. Zelfs op plekken waar je maar 25 mile mocht ivm beren die ook een lang leven willen reed Aad gewoon door, Aad heeft gewoon niet zoveel met beren denk. Maar ondanks mijn waarschuwingen dat het misschien wel een beetje hard ging trok ze zich daar niks van aan en bleef zich als een strontvlieg gedragen. Waardoor we dan weer wel in een record tempo bij ons hotel waren, bedankt Ada. Ik heb onze lieve heer ook nog wel even bedankt. Morgen rij ik weer, Jezus wat was dat spannend.

Oh ja wist je trouwens dat het voor kan komen in droge periodes, en die is er dit jaar waarschijnlijk geweest met al die branden, dat dan the Yosemite fall droog kan komen te staan? Nee? Wij ook niet totaal vandaag.

Dus wat ik al zei “Come to the USA, visit Alcatraz, see the Yosemite falls, go to Glacier point and have Some fun.” Jaja.

See the fall! Er was no fall at all.

En dat leuke stukje aan het begin van het park waar we onder twee op elkaar gevallen rotsblokken reden en die we op de terugweg wel zouden fotograferen, weet je nog? Nou ik heb het echt geprobeerd hoor maar met een maniak aan het stuur die onder die rotsblokken doorscheurt valt er niks te fotograferen, alles bewogen dat snap je.